Ściany pokryte tynkami dekoracyjnymi są wyjątkowe, z charakterem, niepowtarzalne. Aby nadać wnętrzu, taki charakter, warto sięgnąć po tynk dekoracyjny. Jego aplikacja jest dziecinnie prosta i nawet amatorzy mogą samodzielnie położyć tynk na ścianie w swoim domu.
Spis treści
Czym jest tynk dekoracyjny?
Tynki dekoracyjne to materiały stosowane do wykańczania ścian. Największą grupę materiałów stanowią tynki do stosowania wewnątrz budynków, ale na rynku dostępne są również tynki zewnętrzne.
Tynk dekoracyjny w odróżnieniu od tradycyjnego tynku betonowego lub gipsowego nie jest ukryty pod warstwą farby czy tapety. Tynk dekoracyjny jest ostatnią, zewnętrzną warstwą ściany. Skoro tak,
to bardzo ważną sprawą jest kolor, struktura, połysk lub jego brak. Liczy się także sposób położenia, ale w przeciwieństwie do ceramiki, tapet czy farb kładzenie tynków dekoracyjnych nie wymaga takiej dokładności, gdyż ten rodzaj materiału doskonale ukrywa wszelkie niedoskonałości ściany oraz niedoróbki czy błędy popełniane na etapie tynkowania.
Tynki sprzedawane są jako gotowe masy pakowane w plastikowe wiaderka o różnej pojemności. Można także nabyć tynki do samodzielnego wymieszania składników suchych i mokrych według przepisu podanego przez producenta.
Rodzaje tynków dekoracyjnych
Ze względu na składniki wyróżniamy tynki:
- Trawertyn – to tynk o charakterystycznych wżerach na powierzchni, z wyglądu przypomina naturalne trawertynowe nacieki skalne; trawertyn i inne tynki imitujące naturalny kamień nazywane są tynkami strukturalnymi;
- Betonowy – tynk o wyglądzie surowego betonu to nieprzemijający hit aranżacyjny; ściana pokryta takim tynkiem to dobry pomysł na ozdobienie salonu, kuchni, łazienki lub przedpokoju;
- Japoński – to materiał powstały po dodaniu składników pochodzenia naturalnego, np. włókien jedwabiu, bawełny lub innych tkanin; zastygłe na ścianie włókna układają się w niezwykłe, ciekawe wzory;
- Stiuk – materiał wykończeniowy powstały po połączeniu zaprawy tynkarskiej z pyłem marmurowym; stiuk tworzy błyszczącą powierzchnię;
- Mozaika – to inaczej tynk kamyczkowy lub marmolit; do zaprawy dodawane są różnej wielkości oraz rozmaicie zabarwione naturalne kamienie;
Tynki można także klasyfikować ze względu na technikę kładzenia. W tej grupie mamy tynki:
- Zacierany – to tynk kładziony packą, którą operując w różnych kierunkach można zmieniać strukturę powierzchni;
- Baranek – powstaje dzięki drobinkom i grudkom różnej wielkości; technika kładzenia polega na wykonywaniu kółek- ruchów okrężnych w jednym kierunku; tak stworzony układ grudek do złudzenia przypomina futro barana;
- Kornik – technika stosowana przy tynkach strukturalnych polegająca na wykonywaniu długich ruchów w przeciwnych kierunkach, co powoduje powstawanie przerw w tynku, które przypominają wyglądem korytarze drążone w drewnie przez korniki.
Tynk dekoracyjny – przygotowanie podłoża i aplikacja
Przed aplikacją tynku należy przygotować podłoże. Ścianę należy oczyścić z nierówności
i zanieczyszczeń – najlepiej zrobić to przy pomocy odkurzacza.
Wprawdzie tynki strukturalne maskują niedoskonałości ścian, to jednak konieczne jest zniwelowanie znacznych nierówności. Jeśli położymy tynk na nierówną ścianę efekt końcowy nie będzie tak doskonały, jak przy ścianie idealnie wypoziomowanej.
Tynk można kłaść na podłoże dobrze osuszone a następnie zagruntowane. Aby uzyskać optymalny efekt należy zakupić grunty polecane przez producenta tynku.
Na tak przygotowanym podłożu można położyć tynk. Najpierw należy zaaplikować niewielką ilość preparatu i rozciągnąć ją równomiernie na całej powierzchni, a jeśli powierzchnia jest duża tylko na jej części, aby tynk nie wysychał za szybko. Zanim ta cienka warstwa tynku przeschnie, techniką „mokre na mokre” nakładamy koleją warstwę. Jeśli to konieczne, to kładziemy warstwy kolejne tak długo, aż uzyskamy satysfakcjonujący nas efekt.
Ostatnim etapem aplikacji jest nadanie tynkowi odpowiedniej faktury. Do tego celu służą rozmaite narzędzia: packi, grzebienie, wałki z wgłębieniami, pędzle, pace z zębami, ścierki.
Podsumowując: kładzenie tynku poprzedzamy przygotowaniem oczyszczeniem, odtłuszczeniem
i wyrównaniem ściany.
Następnie wykonujemy cztery kroki:
- Gruntujemy ścianę. Czas schnięcia gruntu wykorzystujemy na przygotowanie tynku i narzędzi do pracy.
- Tynk nakładamy na pacę i rozprowadzamy na ścianie lub jej fragmencie pierwszą, cienką warstwę.
- Zanim pierwsza warstwa przeschnie nakładamy warstwy kolejne, aż do uzyskania preferowanej grubości.
- Za pomocą narzędzi nadajemy tynkowi odpowiednią fakturę albo wygładzamy go
i pozostawiamy do wyschnięcia.
Zalety i wady tynków dekoracyjnych
Tynki dekoracyjne to pomysł na szybkie, łatwe i atrakcyjne wykończenie wnętrza. Ich zaletą jest łatwość aplikacji. Nie potrzebne są żadne skomplikowane urządzenia, a jedynie kilka prostych i tanich narzędzi tynkarskich.
Tynki dekoracyjne dają nieskończone wręcz możliwości aranżacyjne, zarówno w obszarze barw jak
i faktur. Są materiałem wykończeniowym doskonale pasującym do wnętrz nowoczesnych, minimalistycznych ale także świetnie sprawdzą się w stylu klasycznym czy loftowym.
Tynkami możemy przykryć niedoskonałości ścian na przykład uporczywe plamy, które wciąż przebijają przez warstwy farby. Jeśli tynk nam się znudzi można go pomalować, położyć na niego nową warstwę albo wymienić na zupełnie nowy. Usuwanie tynku ze ściany nie jest trudne.
Za wadę tego rozwiązania można jedynie uznać jego cenę. Wprawdzie tynki dekoracyjne nie są bardzo drogie, to jednak ich cena znacznie przewyższa cenę farb. Jednak w porównaniu obu sposobów wykończenia pomieszczeń, zarówno jeśli chodzi o trwałość jak i efekty aranżacyjne, zdecydowanie wygrywają tynki dekoracyjne.
redakcja
