Nawłoć pospolita, znana również jako złotnik, złota rózga oraz „polska mimoza” to roślina najczęściej spotykana na polach uprawnych, w górach, na skraju lasów, czasem pojawia się również w okolicy zabudowań. Należy do rodziny astrowatych, powszechnie uznawana jest za chwast. Dość dobrze dostosowuje się do warunków otoczenia i rozmaitych gleb, jest rośliną wieloletnią, nie może być jej jednak za gorąco, dlatego pojawia się pod koniec lata oraz wczesną jesienią. Roślina popularność zyskała dzięki szerokiemu zastosowaniu w medycynie alternatywnej.
Spis treści
Nawłoć pospolita – wygląd
Nawłoć pospolita dochodzi wysokością nawet do 100 cm, choć najczęściej rośnie do wysokości ok. 30-70 cm. Jej liście mają jajowaty kształt z zaostrzonymi wierzchołkami. Na szczycie łodygi na przełomie lata i jesieni pojawiają się żółte koszyczki kwiatowe.
Choć przez wielu traktowana jest jako zwykły chwast, czasem jest wykorzystywana jako roślina ozdobna, na przykład do bukietów, kompozycji kwiaciarskich i stroików. Są również hodowcy, którzy decydują się na umieszczenie nawłoci pospolitej w swoim ogrodzie. Okres kwitnienia nawłoci trwa od lipca do końca jesieni, więc w tym czasie stanowi dla ogrodu najpiękniejszą ozdobę.
Nawłoć pospolita a kanadyjska – rozróżnienie
Niektórzy hodowcy decydują się na uprawę nawłoci kanadyjskiej, która świetnie sobie radzi w naszych, polskich warunkach. Jest ona większa od nawłoci pospolitej – łodyga może osiągnąć nawet 1,5 metra wysokości.
Najbardziej istotną różnicą, która dzieli nawłoć pospolitą i kanadyjską stanowią ich właściwości. Z tych dwóch to właśnie ta mniej okazała, czyli nawłoć pospolita, posiada potwierdzone właściwości lecznicze. Co do nawłoci kanadyjskiej nie ma wystarczających przesłanek, co do tego, że może być wykorzystywana w medycynie alternatywnej. Są jednak przypuszczenia, że mogła być stosowana prze Indian w celach leczniczych.
Nie można jednak jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, która z tych roślin jest lepsza pod względem właściwości. Przeznaczenie każdej z nich jest troszeczkę inne. Nawłoć kanadyjska sprawdzi się jako ozdoba naszego ogrodu, podczas gdy nawłoć pospolita znajdzie zastosowanie w naszej apteczce.
Nawłoć pospolita – właściwości lecznicze
Warto przeanalizować, co zawiera nawłoć pospolita, a zatem, co sprawia, że jest ona rośliną tak popularną w dziedzine medycyny alternatywnej. Posiada ona duże ilości flawonoidów oraz saponiny, te substancje odpowiadają za jej charakterystyczny zapach, dzięki któremu roślina z powodzeniem może być stosowana w aromaterapii lub do inhalacji – roślina więc jest doskonałym sprzymierzeńcem w walce z przeziębieniem.
Nawłoć pospolita wykazuje również działanie ściągające oraz przeciwzapalne, napar może być zatem remedium na niestrawność, problemy z żołądkiem, czy też jelitami. Napar z nawłoci pospolitej działa moczopędnie, więc będzie dobrym środkiem wspomagającym przy zapaleniu dróg moczowo-płciowych. Co ciekawe, nawłoć pospolita ma silne działanie przeciwgrzybicze, można zatem zastosować ją w przypadku infekcji spowodowanych drożdżakami, zarówno w obrębie narządów płciowych, jak i układu pokarmowego, czy też skóry. Ma również działanie bakteriobójcze, więc oprócz kandydozy pochwy lub prącia, może zadziałać korzystnie w przypadku infekcji narządów płciowych na tle bakteryjnym. Napar można stosować do podmywania lub w formie okładów.
Nawłoć jako napar stosowany regularnie może wspomóc także nasz układ krwionośny, poprzez uszczelnianie naczyń krwionośnych. Z tego względu jest również świetnym środkiem wspomagającym leczenie ran i owrzodzeń. Co ciekawe, nawłoć pospolita jest również stosowana do przemywania skóry twarzy – jej działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne może dobrze wpłynąć na cerę tłustą lub trądzikową. Nawłoć pospolita w formie naparu jest również stosowana jako delikatny środek uspokajający.
Wyjątkowym surowcem leczniczym pozyskiwanym z nawłoci pospolitej jest jej miód, który od wielu lat jest stosowany w walce z zapaleniem gardła, krtani oraz refluksem, który może objawiać się kaszlem i podrażnieniem przełyku. Herbatki z dodatkiem miodu z nawłoci pospolitej świetnie sprawdzają się w leczeniu zapalenia pęcherza i cewki moczowej. Niestety, miód nawłoci pospolitej jest trudny do pozyskania w dużych ilościach, dlatego zwykle jej nektar jest mieszany z innymi, w ten sposób powstają tak zwane mieszanki wielokwiatowe.
Uprawa nawłoci pospolitej
Szerokie zastosowanie nawłoci pospolitej może skusić hodowców do umieszczenia jej w swoim ogrodzie. Warto pamiętać, że roślina ta bardzo lubi słońce, najlepiej więc kwitnie właśnie w pozycji nasłonecznionej. Nie ma wygórowanych wymagań dotyczących podłoża – musi być ono jedynie odpowiednio wilgotne, to jednak hodowca może zapewnić roślinie poprzez regularne podlewanie.
Nawłoć pospolita może zostać umieszczona w donicach, wtedy można ją uprawiać także na balkonach lub tarasach, oczywiście pod warunkiem, że są to miejsca dobrze nasłonecznione. Dobrym pomysłem jest, niezależnie od tego, czy uprawiamy nawłoć pospolitą w ogrodzie, czy w doniczce, zmieszanie ziemi do kwiatów z rozdrobnioną korą, dzięki temu, utrzymamy dłużej wilgoć w podłożu.
Nawłoć pospolita to roślina niepozorna, pod względem wyglądu przegrywa często z nawłocią kanadyjską, nie ustępuje jej jednak pod względem właściwości. Znajduje szerokie zastosowanie w medycynie alternatywnej i ziołolecznictwie, dlatego warto rozważyć jej samodzielną hodowlę we własnym ogrodzie.
redakcja
